تأثیر کودهای زیستی تیوباسیلوس، ازتوباکتر، آزوسپیریلوم و گوگرد آلی بر گره زایی و عملکرد سویا ). )Glycine Max L. m

با توجه به هزینه زیاد برای تولید کودها و مشکلات محیطی ناشی از این کودها لزوم تجدید نظر در روش های افزایش تولید ضروری به نظرمی رسد. به این منظور در آزمایشی اثر کاربرد کودهای زیستی بر فرایند گره بندی و عملکرد سویا )رقم JK ( در مزرعه پژوهشی دانشگاه علومکشاورزی و منابع طبیعی ساری به صورت طرح کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی با سه فاکتور و سه تکرار اجرا شد.تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح گوگرد آلی ) 0، 25 ، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار( در کرت های اصلی، دو سطح باکتری تیوباسیلوس )عدم کاربردو کاربرد( در کرت های فرعی و دو سطح ترکیب دو باکتری ازتوباکتر و آزوسپیریلوم )عدم کاربرد و کاربرد( در کرت های فرعی فرعی بود. نتایج نشانداد که استفاده از کود گوگردی به همراه باکتری تیوباسیلوس سبب افزایش معنی داری در صفات تعداد گره و وزن خشک گره ریشه شده به طوریکه بهترین تیمار کودی در این صفات در تیمار 50 کیلوگرم در هکتار کود گوگرد در تلقیح با باکتری تیوباسیلوس مشاهده شد. افزودن ازتوباکتر وآزوسپیریلوم نیز سبب افزایش قابل ملاحظه ای در رشد و گره زایی ریشه نسبت به تیمار شاهد )عدم تلقیح( شد. استفاده از 50 کیلوگرم کود گوگرددر تلقیح با تیوباسیلوس در صفات تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه، زیست توده و ارتفاع بوته به ترتیب 19 ، 40 ، 41 و 26 درصد افزایش نشان داد.